top of page
Zoeken

Je hoeft niet 'te leren leven met je PDS' - mijn verhaal


Wat is jouw verhaal?


Diarree, buikpijn, soms juist weer verstopping en áltijd last van mijn darmen.

Ik ging de mallemolen van huisarts, specialist en onderzoeken in het ziekenhuis in en uiteindelijk werd er niets gevonden. De specialist vertelde mij: ”leer maar leven met je spastische darm!"


De buikklachten werden erger. Soms zo erg dat ik alleen maar in een hoekje in elkaar gedoken kon zitten van de buikkramp. In zo’n periode dacht ik echt dat ik doodging van de pijn! Op een gegeven moment ging ik het huis niet uit als ik niet wist waar ik naar de w.c. kon. Zo gênant als ik bij vreemden naar het toilet móest omdat ik het écht niet meer op kon houden en dan de pot vol scheet!!

Stinken. Ik werd er zelf naar van en viel soms bijna flauw.


Toen een goede vriendin ging trouwen en we de hele dag in een bus (zonder toilet) zouden doorbrengen ben ik, met pijn in mijn hart, niet meegegaan. Ik durfde het niet aan. Op dat moment besloot ik dat dat anders moest.


Wat heb je toen gedaan?


Een zoektocht begon, wat voornamelijk “try en error” was. Verschillende diëten heb ik geprobeerd, wat het allemaal nét niet was. Er was wel enige verlichting, maar dat was soms tijdelijk en soms kostte het heel veel moeite en merkte ik weinig verschil.

Ik ging me verdiepen in mindfulness en yoga. Dat hielp wel om te ontspannen. Het nam echter niet de oorzaak van mijn klachten weg.


Ik heb een heel traject doorlopen en uiteindelijk ontdekte ik dat ik intolerant was voor een heleboel stoffen. Nu kon ik écht stappen zetten voor een betere darmgezondheid. Eindelijk kreeg ik genoeg energie om goed te slapen en daarmee te herstellen. Het opgeblazen gevoel, de pijn, krampen en winden laten zijn verdwenen. Ik ga minstens één keer per dag naar de w.c. en dan hoef ik niet eens mijn kont af te vegen. En wat ik vooral fijn vind is dat ik genoeg energie heb om een hele dag te gaan winkelen met mijn zus of mee te gaan met een boottocht om de 50e verjaardag van een vriend te vieren. Of gewoon na een dag werken nog puf heb om te studeren of af te spreken met een vriendin.


Wat doe je nog meer om het te laten werken?


Ik weet dat ik mijn planning voor de dag zo moet maken dat ik voldoende energie overhoud om goed te slapen. Zeker als ik de planning voor de hele week in de gaten houd, geeft me dat enorm veel voordelen. Dat houdt bijvoorbeeld in dat ik maar twee avonden in de week buitenshuis wil zijn en gemiddeld 8,5 uur wil slapen. Als ik af en toe minder slaap, is dat niet erg, maar het moet niet structureel minder worden. Dan krijg ik geheid meer last.


Een ander ding wat mij goed helpt is “me-time” inplannen. In mijn agenda heeft dat prioriteit. Wat ik dan doe kan van alles zijn. Een boek lezen, wandelen, sporten, ademhalingsoefening of een mini-tripje. Mijn meditatie sla ik bijvoorbeeld nooit over!


Ook beweging is een vast onderdeel van mijn dagelijkse routine geworden. Vroeger deed ik niet veel aan sport. Misschien 1x in de week dansen en een keer zwemmen. Dat was het. Nu ik iedere dag wandel, HIIT beoefen, dans, yoga doe en veel meer fiets merk ik dat de peristaltiek aan de gang blijft en het eten beter verteerd wordt. Inactiviteit zorgt meteen voor verstopping.


Wat neem je mee?


Mijn visie is dat je je niet moet laten afschepen door een arts die zegt dat je met je klachten moet leren leven. Onderneem zelf actie en ga met een coach verder zoeken naar de oorzaak van de oorzaak van je problemen. Stap voor stap is er dan verbetering mogelijk en vaak wordt het totaal opgelost. Zeker als je beter kunt ontspannen en meer rust in kunt bouwen zul je een eind komen.


Heb je hulp nodig of ken je iemand die haar klachten aan wil pakken, neem dan een kijkje op www.continubalans.com of neem contact met mij op via deze knop

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page