Over mij
Mijn naam is Corinne Budding en ik woon met twee van mijn drie kinderen in Den Haag. Lees mijn verhaal wat mijn motivatie is geweest om te beginnen met de OERsterkcoach-opleiding en het oprichten van Continu Balans.
Mijn verhaal
De specialist vertelde mij: ”leer maar leven met je spastische darm!"
De buikklachten werden erger. Soms zo erg dat ik alleen maar in een hoekje in elkaar gedoken kon zitten van de buikkramp. In zo’n periode dacht ik echt dat ik doodging van de pijn! Op een gegeven moment ging ik het huis niet uit als ik niet wist waar ik naar de w.c. kon. Zo gênant als ik bij vreemden naar het toilet móest omdat ik het écht niet meer op kon houden en dan de pot vol scheet!! Stinken. Ik werd er zelf naar van en viel soms bijna flauw. Toen een goede vriendin ging trouwen en we de hele dag in een bus (zonder toilet) zouden doorbrengen ben ik ,met pijn in mijn hart, niet meegegaan. Ik durfde het niet aan. Op dat moment besloot ik dat dat anders moest.
Ik heb een heel traject doorlopen en uiteindelijk ontdekte ik dat ik intolerant was voor een heleboel stoffen. Nu kon ik écht stappen zetten voor een betere darmgezondheid. Eindelijk kreeg ik genoeg energie om goed te slapen en daarmee te herstellen. Het opgeblazen gevoel, de pijn, krampen en winden laten zijn verdwenen. Ik ga minstens één keer per dag naar de w.c. en dan hoef ik niet eens mijn kont af te vegen. En wat ik vooral fijn vind is dat ik genoeg energie heb om een hele dag te gaan winkelen met mijn zus of mee te gaan met een boottocht om de 50e verjaardag van mijn broer te vieren.
Als je mij zou kennen zou je weten.....
Ik ben oprecht en ga meestal recht door het midden. Veel mensen zeggen van mij dat ik doe wat ik zeg én zeg wat ik doe.
​
Mijn visie is dat je je niet moet laten afschepen door een arts die zegt dat je met je klachten moet leren leven. Onderneem zelf actie en ga met een coach verder zoeken naar de oorzaak van de oorzaak van je problemen. Dan is er meestal heel veel te verbeteren.
Dat ik liever gek dan saai ben. Zo huppel ik graag op straat (zonder kleine kinderen), zwaai ik naar onbekenden, zodat ze zich afvragen waar ze dat maffe mens van kennen. Dat ik energie krijg van creatief zijn: tekenen, borduren, breien, haken, sieraden en kaarten maken, maar ook de woonkamer weer eens helemaal op zijn kop zetten. Dat ik mijn motorrijbewijs heb gehaald na mijn 40e, zodat ik geen spijt hoef te hebben dat ik dat nooit heb geprobeerd. Dat ik graag nieuwe dingen leer en daarom dol op lezen ben. Mijn verlanglijstje voor nieuwe boeken is lang. Het is mijn beloning voor een “viermoment”. Dat ik houd van het bos en kan genieten van een laan met oude bomen als het zonnetje erdoorheen schijnt. Trouwens ook als er een gezapig regentje valt. Dat ik zuinig ben op mijn vriendschappen en mijn dierbaren door dik en dun steun.
​
Wil jij ook van je buikpijn af?
​